12 Ocak 2009 Pazartesi

GECE


Gün ışığı yavaş yavaş aydınlatmalarını çekerken kentlerden,

odalardan, bizden--şimdi bu alaca karanlıkta

nerdeyiz ışıksız ne kaldı geride.

Her şeyi örten yokeden

GECE

karaya boyar elindeki fırçayla herşeyi bencilce.

GECE

bu cinayetler işlenirken sessiz kalırız

hatta gözlerimizi kapatır görmezden geliriz

sessizce yatağımızda, odamızda.

GECEDE

herşey ölüdür aslında…

GECE

sanki herşey yokolur-- ışık ile yeniden doğuş başlar

herşey şekillenir varolur…

Gündüz yasadıklarımızı

GECE

(yok-oluş) olmaya teslim ederiz.

Hayatimiz gece-gündüzle devam eder gider

ama

bu savaştan GECE galip çıkar
toprak anayla birlikte karşılar bizi...

>SALİH__