YEL GEÇMİŞ SAÇLARINDAN

denizin kıyıda bıraktığı boşluk
çığırtkanlığından martıların / oysa düş
gibi girse dalgalar teknelerin koynuna.
tekneler ki; el mi değmiş yel mi geçmiş
saçlarından / bir tırpan acıyı keser gibi…

uzakta… durulan su / yalın söz
sevdalısı güzel günlerin bir çift kanat
yaktıkça kendini kadim ateşte.
çoğalan şehirler gibi / göz göz
odalardan / bir gölge kendini terk eder gibi…

orada… puslu zaman / derin uyku
yalnızlığından teknelerin / oysa söz
denizin kalbine açılmış derin yara.
deniz ki; el değmiş yel geçmiş
düşlerinden / bir martı geceyi çizer gibi…

Sinop-Aralık 2006

> mustafa koç